پلی‌مورفیسم G2677T/A ژن MDR1 در کودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد

  چکید ه   سابقه و هدف   مهمترین علت مقاومت دارویی، پمپ‌های وابسته به ATP مانند MDR1 هستند که باعث خروج دارو از سلول‌ها می‌شوند. ژن MDR1 بسیار پلی‌مورفیک می‌باشد و به نظر می‌رسد این پلی مورفیسم‌ها بر روی بیان ژن و در نتیجه پاسخ به درمان مؤثر است. هدف از این مطالعه، بررسی پلی‌مورفیسم G2677T/A ژن MDR1 و ارتباط آن با پاسخ به درمان درکودکان مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد بود.   مواد و روش‌ها   در این مطالعه توصیفی تحلیلی، پلی‌مورفیسم G2677T/A ژن MDR1 در 44 کودک مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد و 40 فرد سالم توسط روش ARMS-PCR و هم چنین ارتباط این پلی‌مورفیسم با پاسخ به درمان نیز مورد بررسی قرار گرفت.   یافته‌ها   4/36% بیماران ژنوتیپ TT ،41% ژنوتیپ GT و 6/13% ژنوتیپ GG ، 5/4% ژنوتیپ AG ، 25/2% ژنوتیپ AT و 25/2% ژنوتیپ AA داشتند. در حالی که در افراد نرمال 35% ژنوتیپ TT ، 5/37% ژنوتیپ GT ، 4% ژنوتیپ GG ، 5/7% ژنوتیپ AG ، 5% ژنوتیپ AT و 5% ژنوتیپ AA دیده شد. گروه کنترل و بیماران از نظر فراوانی آلل‌ها و ژنوتیپ تفاوت معناداری با هم نداشتند. هم چنین بین دو گروه ژنوتیپ از نظر پاسخ به درمان نیز تفاوت معناداری دیده نشد.   نتیجه گیری   به نظر می‌رسد که بین پلی‌مورفیسم G2677T/A با پاسخ به درمان ارتباط وجود ندارد و نقش این پلی‌مورفیسم در بیان ژن MDR1 در لوسمی لنفوبلاستیک حاد کودکان و پاسخ به درمان مورد سؤال می‌باشد.